CONTACT | FACEBOOK | RADIO | ZOEKEN

AL BASILE – B’S TIME (SALUTING 25 YEARS SWEETSPOT RECORDS)

Artiest info

label: Sweetspot Records

Al Basile, afkomstig uit Haverhill (Massachusetts) aan de noordkust van Boston, maar nu residerend in East Providence (Rhode Island), is een veelzijdig artiest die blijft boeien. Je kan zijn bio samenvatten in vier woorden: songwriter, poëet/schrijver, zanger en kornettist. Ondertussen moet ik er nu ook docent aan toevoegen. Al Basile is géén kat is, maar heeft ook al drie levens geleefd: een éérste (eind sixties) als dichter, toneel- en fictieschrijver, een tweede (van 1980 tot 2005) als docent en coach aan de Providence Country Day School en tot op heden, een derde leven in de blues en jazz scene als singer-songwriter, arrangeur en kornettist. Tijdens zijn carrière werd hij al acht keren genomineerd voor een BMA als “Best Horn Player”. Basile is daarnaast ook een prijswinnende dichter met gepubliceerde boeken, “A Lit House (100 Poems 1975-2011)” (2012) en “Tonesmith” (2017). Recent verscheen, “Poems On” (2023). “A Lit House” is een retrospectief over zijn carrière als dichter. Een paar jaar geleden schreef hij “Flash Blind”, een neo-noir-thriller als audiospel, dat hij met enkele acteurs opnam.

In 1973 begon Al Basile als cornetspeler bij Roomful Of Blues, de éérste jump blues en swing band van Rhode Island die keiharde ongedwongen Chicago blues speelde, gevormd door gitarist/bandleider Duke Robillard (die Basile in 1969 ontmoette) en de pianist Al Copley. In 1975 verliet Basile de band om te doceren, om te kunnen zingen èn om tijd te maken voor songwriting. In 1980 verliet Robillard ook de band en werd hij vervangen door Ronnie Earl. Sinds 1990 werken Basile en Robillard opnieuw samen als songwriters en muzikanten in de Duke Robillard Band. Al is te horen op méér dan tien cd's van Robillard en zijn songs zijn gecoverd door artiesten als Ruth Brown en Johnny Rawls en bands als New Jump Blues en de Knickerbocker All Stars. In 1998 richtte Basile zijn eigen Sweetspot Records label op en bracht hij zijn eerste soloalbum ‘Down on Providence Plantation’ (1998) uit.

Al Basile albums werden meestal opgenomen met Robillard als producer en bevatten zijn gitaarspel en vaak dat van vele voormalige Roomful-leden, zoals Doug James, Carl Querfurth en Rich Lataille. Gastartiesten waren onder meer de Blind Boys of Alabama, jazz saxofonist Scott Hamilton, wijlen Sista Monica Parker, mondharmonicaspelers Jerry Portnoy en Sugar Ray Norcia, keyboardspeler Bruce Katz, sax fenomeen Sax Gordon, gitarist “Monster” Mike Welch en nog anderen.

Het 25-jarig jubileum van Basile's Sweetspot-label was de aanleiding voor het uitbrengen van ‘B’s Time’, zijn 20ste solo release. Het is met 17 nummers -de top van Al Basile’s ijsberg- een retrospectief van zijn carrière, van zijn solo-cd’s, geremasterd met behulp van de meest up-to-date technologie door Glenn Halverson in zijn Sonic Hill Studio in Tennessee.

‘B’s Time’ opent niet met de oudste track, maar met een opname uit 2009 (‘Soul Blue 7’). Het is de swing blues, “You Showed Me Something” waarin de verhaallijn zich uitstrekt over het toetsenbord (Bruce Katz) en de instrumentale onderbreking. Hetzelfde gebeurt ook op “Jimmy & Johnny” (2014), een door Dylan-beïnvloedde folk song en “Can I Trust You with a Kiss” (2007). Uit zijn debuut album met Duke Robillard komt de langere versie van, “I Really Miss You” (1998). De twee lange solo’s die Duke Robillard hier doet zijn kortom geweldig. Een nummer dat Basile’s briljante veelzijdigheid bundelt is, “Lie Down in Darkness” (2010). Het is een gospelachtig nummer waarin Basile de zang afwisselt met Billy Bowers (The Blind Boys of Alabama). Nog méér gospel zit er in “Make a Little Heaven” (2014), waarin Basile duetteert met Sista Monica Parker. Een wat ondergewaardeerd aspect, maar voor Basile absoluut géén breekpunt, in de blues is humor. Basile is erg duidelijk op “Tickle My Mule” (2016), waarin hij stelt dat hij seksuele losbandigheid vermijdt, tenzij aan de voorwaarde wordt voldaan: kietel (éérst) mijn ezel! Met “Drive Me Darling” (2001) verwijst Basile naar psychedelische bands als Cream en Jimmi’s Experience. Ook hier is seks de ondertoon van de boodschap. Seksuele gelijkheid geldt wanneer de man de vrouw laat rijden. Op “Losing My Cool” (2007)is hij alles behalve “traditioneel” maar optimistisch, maar met de nodige mannelijke terughoudendheid. Zijn moeder inspireerde hem voor “Hooray for Me (and to Hell with You)” (2004). Op “B.D.” (2003) is Basile erg jazzy en voel je Duke Ellington. De mooie piano solo is hier van Paul Odeh. De enige cover is ook erg jazzy. Het is er een van Sunny Skylar, “Don’t Wait too Long” (2014), terug te vinden op Sinatra’s ‘September of My Years’. Basile stelt aan stijlen geen grenzen. Dat maakt “Causing Joy” (2009) duidelijk. De diepe bas levert Marty Ballou af. “While We’re Dancing” (2007) neemt ons mee naar een vervlogen tijdperk, “You Don’t Know Lonesome” (2019) zit vol soul en “1.843 Million” (2010), de afsluiter, is het verhaal van een ongelukkige dief. Hoe Basile hier met getallen en woorden goochelt is fenomenaal!

“On ‘B’s TIME’, AL BASILE sheers with us his musical versatility that he has been expressing through Sweetspot Records all this 25 years…” (ESC, Rootstime.be)

Eric Schuurmans

‘B’S TIME’: tracklist: 01.You Showed Me Something (2009) – 02. I Really Miss You (1998) – 03. Lie Down in Darkness (2010) – 04. Tickle My Mule (2016) – 05. Jimmy & Johnny (2014) – 06. Drive Me Darling (2001) – 07. Hooray for Me (and to Hell with You) (2004) – 08. B.D. (2003) – 09. Can I Trust You with a Kiss (2007) - 10. Don’t Wait too Long (2014) [Sunny Skylar] – 11. Losing My Cool (2007) – 12. Causing Joy (2009) – 13. Make a Little Heaven (2014) – 14. Sleeping Beauty (2001) – 15. While We’re Dancing (2007) – 16.You Don’t Know Lonesome (2019) – 17. 1.843 Million (2010) | Music/Lyrics: Al Basile, or as [noted: 10] | Producer: Duke Robillard (original) - Al Basile (2023) | Credits: Al Basile: vocs all but 8), cornet (all but 2,10) / Guitar: Duke Robillard (all but 8,10) - “Monster” Mike Welch (4) - Fred Bates: (lead, 10) - Bob Zuck (10) / Drums: Marty Richards (2,8) – Mark Teixeira (1,3-5,7,9,11-13,15-17) – Jeff McAllister (6,14) / Keys: Dave Limina (2) – Bruce Bears (3-5,13,16,17) – Matt McBabe: piano (7) – Tom West (6,14) – Paul Odeh: piano (8) – Bruce Katz (1,9,11,12,15) / Bass: John Packer (6,14) – Marty Ballou (1,2,7-12,15) – Brad Hallen (3-5,13,16,17) / Horns: “Sax” Gordon Beadle: sax (6,14) – Rich Lataille: sax (1,3-5,9-11,13,15) -Jeff “Doc” Chanonhouse: trumpet (1,12) – Carl Querfurth: trombone (1,12) / Jerry Portnoy: harp (7) / The Blind Boys of Alabama: vocs (3) / Sista Monica Parker: vocs (13)